تزریق سولپیراید، آنتاگونیست گیرنده D2 دوپامینی، به داخل هسته پاراونتریکولار هیپوتالاموس دریافت غذا در موش 24 ساعت محروم از غذا را کاهش می دهد

مقدمه: دوپامین درسیستم اعصاب مرکزی نقش مهمی درتعدیل دریافت غذا داشته وگیرنده‌های دوپامینی در سراسر هیپوتالاموس توزیع شده‌اند.در این میان رسپتور­های D2 دوپامینی در هسته‌ی پاراونتریکولار هیپوتالاموس (PVN) بطور چشمگیری بیان شده‌اند. با توجه به نقش احتمالی این گیرنده‌ها در تعدیل دریافت غذا از سویی و امکان بالقوه استفاده از این گیرنده‌ها به عنوان اهداف فارماکولوژیک در معضل چاقی، هدف ازمطالعه حاضر بررسی اثر تزریق سولپیراید، آنتاگونیستD2  ، به داخلPVN و تأثیر آن در تعدیل دریافت غذا می‌باشد. روش‌ها: کانول­‌گذاری در PVN موشهای صحرایی نژاد ویستار )250-220 گرم( توسط جراحی استرئوتکسی با مختصات 1/8-AP= ،0/4 =L،، 7DV =  میلی متر انجام شد. پس از هفت روز، سالین و سولپیراید (0/1، 0/3، 0/75، 1/5 و 3 میکروگرم)، آنتاگونیست گیرنده  D2، به داخل PVN تزریق شدند. در زمانهای 1 ، 2 و 3 ساعت پس از تزریق، مقدار غذای خورده شده‌ی حیوان اندازه‌گیری شد. همچنین فعالیت حرکتی حیوان متعاقب تزریق مغزی دوز 0/1 میکروگرم از سولپیراید با استفاده از دستگاه اتوویژن اندازه‌گیری شد. یافته­‌ها: تزریق داخل هسته ای سولپیراید بطور وابسته به دوز و زمان باعث کاهش دریافت غذا گردید. دوز 0/1 و 0/3 با 0/001p<  ، دوز 0/75 با 0/01 p<  و دوز 3 میکروگرم با 0/05p<   نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی‌دار داشتند. تزریق دوز 1/0 میکروگرم سولپیراید در PVN تأثیر معنی دار آماری بر فعالیت حرکتی نداشت. نتیجه­‌گیری: تحریک گیرنده‌ های D2 دوپامینی داخلPVN دریافت غذا را افزایش می‌دهد. تزریق سولپیراید به داخل هسته‌یPVN با انسداد گیرنده های D2 دوپامینی موجود در این ناحیه موجب کاهش دریافت غذا می‌شود.